نظریه دموکراتیک: «مسئولیت» یکی از مبانی اساسی نظریه دموکراتیک است که امکان پاسخگویی نهایی تمام مقامات عمومی را به مردم فراهم می‌کند. مسئولیت از طریق این شیوه‌ها تداوم می‌یابد: انتخابات‌ها؛ نظارت‌های قانون اساسی؛ پیشنهاد، رفراندوم و فراخوان‌ها؛ پرسش‌نامه‌ها و نظرسنجی از افکار عمومی؛ فعالیت‌های احزاب سیاسی و جلسات عمومی؛ آزادی تجمع، تقاضا و خبرنگاری و همچنین رای‌گیری با خواندن اسامی در قوه مقننه.
-------------------------------------
اعتبار. تمام نظام‌های دموکراتیک اصل مسئولیت را می‌پذیرند اما نهادها و رویه‌های اجرای آن از یک کشور تا کشور دیگر فرق می‌کند. در عمل، خطوط اصلی مسئولیت از پایین‌ترین سطوح اداری آغاز می‌شود و تا بالاترین سطوح هیئت وزیران، کابینه و همچنین روسای قوای مجریه و مقننه امتداد می‌یابد و در نهایت در انتخابات‌ها و رای‌دهندگان پایان می‌یابد. خطوط اصلی اقتدارگرایی به همین شیوه اما در جهت مخالف امتداد دارد.
------------------------------------
کنترل تسلیحات: پیمان جنوبگان در سال 1959، معاهده‌ای برای جلوگیری از نظامی‌گری در قاره قطب جنوب و دور نگه داشتن این قاره از مناقشات جنگ سرد بود. این پیمان که در دسامبر سال 1959 امضا شد، در ماه ژوئن سال 1961 به دنبال تایید 12 کشور امضاکننده آن یعنی آرژانتین، استرالیا، بلژیک، بریتانیای کبیر، ژاپن، نیوزیلند، نروژ، آفریقای جنوبی، اتحاد شوروی و ایالات متحده اجرایی شد. از آن زمان برزیل، چین، هند، اروگوئه، لهستان و آلمان غربی نیز به اعضای اصلی این معاهده پیوستند و 16 ملتی که در این منطقه پژوهشی انجام نمی‌دهند اعضای ناظر را تشکیل داده‌اند. شروط اصلی این معاهده از این قرار است: 1) ممنوعیت هرگونه فعالیت نظامی در قاره جنوبگان؛ در حالی که امضاکنندگان با حق نظارت هوایی موافقت کردند؛ 2) ممنوعیت انفجار هسته‌ای یا خالی کردن ضایعات رادیواکتیو در این قاره؛ 3) حق بازرسی از تاسیسات یکدیگر برای جلوگیری از تخلفات؛ 4) عدم به رسمیت شناختن ادعاهای سرزمینی موجود و توافق بر سر اینکه هیچ ادعای جدیدی مطرح نشود و 5) مسئولیت حل اختلافات به صورت مسالمت‌آمیز و مسئولیت همکاری در تحقیقات علمی در این قاره.